poniedziałek, 23 czerwca 2014

Filmik jak jeździmy :)

Razem uznałyśmy, że dodamy filmik, na którym będziemy jeździć i może pokażemy jakich częstych błędów nie robić i o czym trzeba pamiętać ;>
~Aria&Tris

Jak zawiązać poprawnie uwiąz aby był to węzeł bezpieczeństwa?

*Jest kilka sposobów na zawiązanie uwiązu wokół np belki. Węzeł bezpieczeństa polega na tym, żeby za jednym pociągnięciem uwiąz wrazie czego się rozwiązał. Bardzo to pomaga przy różnych niebezpiecznych sytuacjach :)

Strasznie trudno to wytłumaczyć dlatego poszukałam zdjęcia i filmiku ~Aria :)


Jeszcze jedno!

Mamy pytanie czy nie chcielibyście, żebyśmy wprowadziły coś w stylu serii filmików na, których pokazywałybysmy jak się siedzi jak się jeździ, jak się skacze itp. Jeśli uważacie że to dobry pomysł napiszcie do nas na mail lub  napiszcie to w komentarzach. Jeśli uważacie, że to zły pomysł to napiszcie w komentarzu NIE. ;)

~Tris&Aria

Inochód i tolt - co to?

Chcemy wam dzisiaj przedstwić 2 inne chody konia!
Inochód  – naturalny sposób poruszania się niektórych ssaków kopytnych i psowaków polegający na unoszeniu jednocześnie obu kończyn z jednej strony ciała, np. lewej przedniej i lewej tylnej, a następnie prawej przedniej i prawej tylnej. W chodzie tym, podobnie jak w kłusie, słychać dwa takty.
. Niektóre konie - np. rasa Paso Fino poruszają się w ten sposób naturalnie niezależnie od prędkości. W polskich hodowlach konie chodzące inochodem zdarzają się bardzo rzadko.
Ten rodzaj chodu obserwuje się też u innych zwierząt min. wielbłądów i niektórych ras psów.
Tölt to specificzny i szybki, czterotaktowy chód, polegający na stawianiu równocześnie obu nóg z jednej strony ciała. Czyli przednia lewa - tylna prawa,  prawa przednia - lewa tylna w taki sposób, że cały czas przynajmniej jedna znajduje się na ziemi. Chód ten jest bardzo wygodny dla jeźdźca, jednak długotrwałe poruszanie się töltem jest bardzo męczące dla konia, ale zależy jakich np Kuce Islandzkie z natury poruszają się toltem. 
Teraz może wam się wydawać, że ten chód jest taki sam, ale nie tolt to szybszy rodzaj stępa. Koń stawia nogi tak jak w stępie tylko że dużo szybciej. Nie ma tu fazy zawieszenia.  Inochód to unoszenie równocześnie obu kończyn po tej samej stronie ciała z fazą zawieszenia.

Na tym zdj wyraźnie widać jak kuc islandzki porusza się toltem :
A tutaj inochodem :

~Aria & Tris

Chody konia

Stęp - czterotaktowy, najwolniejszy chód konia (oraz osła i muła) Kolejność stawiania nóg: np. lewa tylna, lewa przednia, prawa tylna, prawa przednia, czy lewa przednia, prawa tylna, prawa przednia, lewa tylna. Prędkość 100 metrów/minutę.
Wyróżniamy:
Stęp zebrany
Ślady tylnych kopyt nie sięgają przednich lub je pokrywają. Praca kończyn w stępie zebranym jest bardzo energiczna. Krok jest krótszy niż w stępie pośrednim, ale bardziej wyniosły.
Stęp pośredni
Ślady tylnych kopyt nieco przekreślają ślady przednich. Koń kroczy energicznie, lecz spokojnie, wyraźnie zaznaczonymi krokami.
Stęp wyciągnięty
Koń porusza się maksymalnie wyciągniętym krokiem, ślady tylnych kopyt wyraźnie przekraczają ślady przednich kopyt.
Stęp swobodny
Zwany również stępem na długiej wodzy, ponieważ jeździec pozwala koniowi swobodnie wyciągnąć szyję i obniżyć głowę. Stosowany jest podczas przerwy w pracy.
Krok hiszpański
W tej figurze koń podnosi wysoko nogi. Jak sama nazwa wskazuje, pochodzi on z Hiszpanii. Nauka tego chodu zaczyna się na ziemi, kiedy to jeździec delikatnie "łaskocząc" konia po przednich nogach batem, zachęca zwierzę do wysokiego ich podnoszenia. Jeździec powinien dawać wtedy specjalną komendę, jak np. "noga", i nagradzać konia za każdym razem, gdy podniesie on wysoko nogę. Jest to ćwiczenie bardzo męczące dla konia i ogólnie nie poprawia jego kondycji fizycznej.

Kłus - chód dwutaktowy. Podczas kłusa dwie przeciwległe kończyny – prawa przednia i lewa tylna (bądź odwrotnie) jednocześnie odbijają się od ziemi.
Istnieją cztery rodzaje kłusa wykonywanego przez konia:
  • kłus roboczy – naturalny chód konia, w którym koń porusza się rytmicznie i w równowadze, nie wkładając w to większego wysiłku;
  • kłus pośredni – nieco szybszy od kłusa roboczego i wymagający od konia niezacznego wydłużenia, stosowany jest najczęściej jako jeden z elementów ujeżdżania konia;
  • kłus wyciągnięty – przy każdym kroku koń maksymalnie wyciąga kończyny, chód ten wykonuje się jedynie podczas pracy na ujeżdżalnii.
  • kłus zebrany – koń porusza się z podstawionym zadem, wykroki są mniej obszerne, lecz bardziej efektowne i sprężyste niż w kłusie pośrednim.
Wyróżnia się trzy rodzaje jazdy kłusem:
  • kłus anglezowany, stosowany najczęściej – jeździec rytmicznie podnosi ciało z siodła co drugi takt czyli w momencie, gdy para nóg ("zewnętrzna") przednia i ("wewnętrzna") tylna przesuwa się do przodu;
  • kłus ćwiczebny (wysiadywany) -  stosowany, gdy chcemy zyskać większą kontrolę nad koniem i użyć precyzyjnych pomocy. W kłusie ćwiczebnym jeździec nie unosi się w siodle. Stosowany jest przede wszystkim przy wykonywaniu wolt , półwolt i innych ćwiczeń oraz przy zmianach chodu.
  • kłus w półsiadzie, który polega na lekkim podniesieniu pośladków z siodła i pochyleniu tułowia, przy silniejszym (ale nie nadmiernym) oparciu w strzemionach – stosowany jest rzadziej, głównie jako ćwiczenie i w niektórych sytuacjach jazdy terenowej.
W westernie jeździ się przeważnie kłusem ćwiczebnym. Spowodowane jest to budową siodła, które w trakcie anglezowania lub robienia półsiadu nie zapewnia takiej stabilności jak siodło klasyczne, lecz powoduje, że wysiadywanie jest wygodne i przyjemne.
Galop - jest  trzytaktowy, jeden "skok" nazywa się z francuskiego foule. Po każdej foulekonia następuje faza zawieszenia. W zależności od tego, która para kończyn wysuwa się bardziej do przodu, rozróżniamy galop z prawej lub lewej nogi. Zwykle koń galopuje na nogę odpowiadającą kierunkowi ruchu (wewnętrzna para nóg wysuwa się do przodu). Jeżeli wysuwająca się do przodu para kończyn jest parą zewnętrzną, koń porusza się kontrgalopem.
Rozróżniamy następujące tempa galopu:
Galop roboczy
Jest to galop w naturalnym rytmie konia; równomierny i rytmiczny; stosowany w dyscyplinie ujeżdżenia podczas wykonywania większości figur na czworoboku np. wolty i ciągi.
Galop pośredni
Zmusza konia do wzmożonej pracy grzbietem oraz zwiększenia stopnia uginania i prostowania tylnych kończyn. Tempo równomierne wynosi 340-350 m/min.
Galop zebrany
Zwolniony do minimum. Dzięki maksymalnemu podstawieniu zadu środek ciężkości przesuwa się do tyłu. Szyja jest wygięta, wysoko podniesiona, czoło pionowo. Galop zebrany wymaga od konia gibkości i dobrego wytrenowania. Chód ten bardzo obciąża stawy skokowe, nie należy go więc nadużywać. W ujeżdżeniu na czworoboku stosowany przy wykonywaniu np. półpiruetów i piruetów.
Galop wyciągnięty
Koń wydłuża nogi na tyle, na ile pozwala mu budowa jego ciała. Ruchy są bardziej wyciągnięte niż w galopie pośrednim. Tempo wynosi około 33 km/godz.
Galop wyścigowy to cwał.

Cwał – najszybszy chód koński występują 4 takty uderzeń kopyt. Nogi konia stawiane są w kolejności: lewa tylna – prawa tylna – lewa przednia – prawa przednia lub odwrotnie, poczynając od nogi prawej tylnej. Następnie występuje faza lotu, kiedy wszystkie nogi konia znajdują się w powietrzu.
Cwał jest odmianą galopu wyciągniętego – oprócz tego, że ślady kopyt tylnych przekraczają ślady kopyt przednich, koń porusza się tak szybko, że rozbija chód na cztery takty (każdy galop jest trzytaktowy, prócz cwału, który ma cztery takty). Noga prowadząca pracuje w cwale tak samo, jak w galopie.
W cwale jeździec unosi się z siodła do półsiadu, odciążając w ten sposób grzbiet konia. Cwał jest chodem wykorzystywanym podczas wyścigów konnych.
Najszybsze konie świata (pena krew angielska) cwałują z prędkością ponad 60 km/h. Najwyższa zarejestrowana prędkość, jaką osiągnął koń, to 69,6 km/godz. Rekordzistą jest koń wyścigowy Big Rackett.
Teraz pomyślałam że mogę dodać jeszcze filmiki!!!!!!!
Na 1 słabo troszkę widać....

~Tris